Altay 2-2 Konyaspor || Bir İzmir Klasiği...

Maç seyretmek için Olimpiyat Stadı denen garabete gitmeyi göze almış ben ve benim gibi futbolseverler için keyifli, İzmir ekibi Altay'ın taraftarları için hoş olmayan bir final oldu. Dört yılda İzmir takımlarının oynadığı üçüncü play-off finali bu ve her zaman olduğu gibi kazanan rakip takım oldu. Yükselme Ligi'nde hiçbir rakibine yenilmeyen ve 7 puanla zirve ligi hakeden Konyaspor'a tebrikler. İnşallah düz futbol kimlikleri de Euro 2016 kapsamında yapılacak stadyumla birlikte değişir.

Altay adına efsanevi Kasımpaşa finalinden hallice bir maç izledik. İlk yarıyı üstün kapatan bir Altay, ardından 60'larda Ramazan'dan gelen iki gol, ki ikincisi hakikaten enfes, ve Altay'ın son dakikalara sığdırdığı bir gol, bir kırmızı kart...

Ön alana Burak, Şehmus ve soldan uzak forvet rolünde Molina ile yayılmaya çalışan Altay karşısında beraberlik için çıktığı her halinden belli, iki çapalı klasik 4-4-1-1 yayılımıyla çıkmış bir Konyaspor vardı. Maçın farklılık yaratan en önemli oyuncusu açık ara Altay'ın sağ açığı Musa Sinan Yılmazer oldu. Daha önce dikkatimi çeken bir oyuncu olmamıştı ama bu maçta sağ kanattan Konyaspor'u resmen dağıttı ve uzak direğe kestiği her top Altay için pozisyona dönüştü. İlk yarıdaki gol de böyle geldi. Bunu oyundan alınana dek 3-4 kez tekrarladı sanıyorum. 87 doğumlu bir oyuncu, gelecek vadeden oyuncu demek için biraz geç lakin şu maçta Süper Lig ışığı veren iki-üç adamdan biri oldu.

Altay'ın Musa'nın asisti ile öne geçtiği maçın kaderi ise ilk anda önemsiz gibi gelen 30. dakikaydı. Bu dakikada oyuna giren Ramazan, ikinci yarının ilk bölümünde takımı adına iki gol attı. Altay'ın skor avantajı sebebiyle oyunu daha geride kabul etmesinin de avantajıyla özellikle duran toplarla kaleyi yokluyordu Konyaspor. Bu yerleşik akınların birinde kaleyi deneyen Ramazan, stoperlerin yardımıyla sağ köşeden topun kaleye girmesini sağladı. Avantaj Konyaspor'a geçti derken hemen hemen aynı yerden bu kez akıl almaz bir aşırtma vuruşuyla uzak sağ köşeyi gördü Ramazan. Şu golü Galatasaray'da atabilecek kaç oyuncu sayabilirim bilmiyorum ama izledim iki Konyaspor maçında da müthiş goller izledim. Havasından mıdır, suyundan mıdır bilmiyorum ama mükemmeldi hakikaten. Bir şekilde bulun golün videosunu izleyin.

Ziya Doğan'ın Konyaspor'una getirilen en önemli eleştiri sürekli öne geçtiği maçlarda skor avantajını korumak için tabiri caizse yatmasıydı, bu maçta hızlı bir geri dönüşe imza attılar. Bu arada en etkili oyuncusu Musa Sinan'ı kenara alan Güvenç Kurtar ise muhtemelen pişman olmakla meşguldü. Altay'ın kanatlardan baskı kurma denemeleri yine başladı ama Musa olsa daha etkili olunabilirdi diye düşünüyorum, yanda oturan Altaylı amcalar da benimle aynı fikirdeydi. İzmir'den gelen telefonlara "11 numarayı çıkardı Güvenç, maçı verdi" şeklinde yanıtlarından benim çıkardığım buydu en azından.

Karşıyaka maçını izlemedim Konya'nın ama Görkem Görk'ün yerden başarılı müdahelelerini kenara koyarsak havadan zayıf bir defans hatları varmış izlenimini edindim. Altay'ın panik anlarında göbeğe şişirdiği her top gününde olmayan Burak ve Şehmus'un bir şekilde topu Altay'da tutmasıyla sonuçlandı, kenardan kesilen her top tehlike yarattı. Zaten maçı 2-2'ye getiren gol de bir türlü kafayla uzaklaştırılamayan bir top sayesinde geldi.

Son dakikalarda kendimi kaptırıp "Büyük Altay" tezahüratlarına katılsam da 90. dakikada Altay kalecisinin atılmasıyla daha da enteresanlaşan maçın sonu destansı değil beklendiği gibi geldi. Bize de en yakın yerleşim birimine kilometrelerce yürümek kaldı...

Son bir not, bu maçı izlemek istememin başlıca sebeplerinden biri de Musa Çağıran'dı, hatta maçı bırakıp bir süre sırf onu izledim. Televizyondan edindiğimiz fikirlerle harmanlayıp bir değerlendirme yazısı yazacağım, bu maçtan ayrı olarak...