Kasımpaşa 1-3 Galatasaray || El Nonda...

8. dakikaydı yanlış hatırlamıyorsam, yaklaşık 30-35 metre önümde, tam benim hizamdaydı pozisyon. Hakemin pozisyonu çalacağından o kadar emin oldum ki vermeyeceği aklımın ucundan bile geçmedi. En son Ahmed Hassan'ın aut diye bıraktığı topta Ali Aydın'ın çaldığı penaltıda bu kadar şaşırmıştım, hatta o bile bunun yanında basit kalır. Kendi çapında bir 'tanrının eli' vakasıydı bu, bir ömür boyu unutabileceğimi sanmıyorum. Maç öncesi direkt olarak konuya girdim zira benim için önce bu pozisyon, sonra maç geliyor an itibariyle.

Galatasaray'ın Panathinaikos maçı sonrası düzenli oynayan bazı oyuncularını dinlendireceği biliniyordu maç öncesinde, bu maçta kenara gelen ön alan oyuncusu Kader Keita oldu. Defansın solunda da Caner Erkin görev alıyordu. Açıkçası maç öncesi fazla rahat değildim bu anlamda, geçtiğimiz hafta hem fiziksel hem zihinsel olarak takımı zorlayan iki maç sonra yeni hoca motivasyonunu arkasına almış, bir puana dahi çok ciddi ihtiyacı olan, motive bir rakibin evinde oynanan bir maç tehlikeliydi. Bu tehlike de maçın ilk yarım saatinde kendisini fazlasıyla belli etti. Akıl almaz penaltı pozisyonunu kenara koyarsak maçın ilk anından itibaren defansı zor duruma düşüren ve birebir yakalayan Kasımpaşa akınları Galatasaray'ın denemelerine göre ağır basıyordu. Sağ ve sol kanattan çok ciddi bir şekilde inebiliyordu Kasımpaşa, Galatasaray'ın da isteksiz ve organizasyondan uzak oyunu Kasımpaşa'ya adeta davetiye çıkarıyordu. Gol yemeden oyuna döneceklermiş hissini vermiyordu takım.

Golün gelmesi de fazla gecikmedi zaten. Orta sahada Koray'dan başlayan ve sol kanada inen bir top, ardından yapılan iki verkaç ve Andre Moritz'in net vuruşu Kasımpaşa'yı öne geçirdi. Son dönemde Türkiye liginde fazla göremediğimiz organize ve güzel gollerden biri oldu, Galatasaray için de bu kadar endişe vericiydi. Orta sahada başlayan bu akın boyunca Galatasaray'ın orta saha, sağ kanat ve defans elemanları hamle dahi yapamadı topa, o denli rakibe fırsat tanıyan, pasif bir takım görüntüsündeydi Galatasaray.

Gol sonrası hem Kasımpaşa'nın psikolojik olarak kendini geriye atması, hem de Galatasaray oyuncularının maçın farkına varması rakip yarı sahaya yerleşmeyi büyük ölçüde sağladı ama bu Galatasaray'a üretkenliği getirmedi. Arda sola yatık oynadığı oyunda iyi alan daraltan, motive olmuş rakip savunma karşısında efektif bir oyun ortaya koyamadı, Elano da buna dahil olup sıkışan oyunun yönünü değiştirmede yeterince aktif olamayınca bence Galatasaray'ın bu sezon en çok zorlandığı devreyi geçirdi. Buna rağmen az kalsın 45. dakikada skoru eşitlemiş bir şekilde içeri gitme şansını yakalamıştı takım, Arda'nın kolay pozisyondaki yanlış vuruş tercihi bunun gerçekleşmesini önledi.

Kasımpaşa'nın ilk yarı boyunca etkin ataklar geliştirmesinde Galatasaray'ın topu kendi ayağında tutamamasının payı büyük. Şimdiye kadar işler gayet iyi gitse de topu istediğimiz gibi yönlendiremeyince defansif manada defoları ortaya çıkan bir takımız. Bunu giderebilmek için maçın her anında oyun disiplininde kalmalı ve organize olmalı takım. Kanatların bekleriyle bağı kopardığı, beklerin stoper kademelerine giremediği her an Galatasaray için tehlikeli olacaktır çünkü sahaya yayılışımız tamamen hücuma yönelik kurgulanmış durumda, topu dengesiz kaptırdığımız zaman rakibe pozisyon fırsatı verebiliyoruz. Kasımpaşa da bugüne gerçekten iyi hazırlanmış ve hızlı toplarla kale civarına inmeyi iyi becerdiler. Bu tip rakiplere karşı dikkati elden asla bırakmamak gerekiyor, mental ve fiziksel anlamda bir yorgunluk olsa da.

İlk yarıdaki etkisiz oyun ve tabeladaki skor, Galatasaray'ın ikinci yarıda farklılaşacağının habercisiydi, zaten Keita ve Nonda'nın girişiyle ilk andan itibaren oyunu kendi insiyatifiyle rakip yarı sahaya yığabilen bir Galatasaray izlemeye başladık. Keita her zaman olduğu gibi fazlasıyla aktifti ve oyuna getirdiği canlılık Galatasaray'ı bambaşka bir oyun ortaya koyar hale getirdi. 51. dakikaya geldiğimizde iki net pozisyon bulmuştu takım ama maç boyu endişelendiğim tek an da oydu ilginç bir şekilde. Öncelikle Nonda'nın rakip defanstan topu kapıp ceza sahası içinde çerçeveyi bulamadığı pozisyon, ardından Arda'nın kafa vuruşunun iki direğe çarpıp oyun alanına geri dönmesi oyunu kendi lehine çeviren Galatasaray'ın futbol şansını da kendi yanına almakta zorlanacağını hissettirdi. Neyseki Galatasaray'ın ikinci yarının başından beri süren baskısı sonuç verdi ve bu endişelerim 62. dakikada Nonda'nın ayağından gelen golle son buldu. Golden hemen önce yaşanan sarı kart skandalına ise söylenecek bir söz bulamıyorum açıkçası. Ne düşündü de birebirde rakibi indirmiş olan Ali Güneş'e sarı kart verdi, bilemiyorum. Bunun haricinde sakatlanan Sancak'ın

İlk pozisyonun gölgesinde kaldı belki ama bu da hakemin maçı elinden ne kadar kaçırdığını gösteren bir başka pozisyondu.
Burda ufak bir ara verip şu bilet rezaletine değinmek istiyorum. Süper Ligde bulunan takımların maç hasılatı kazandığı en önemli maçlar İstanbul takımlarıyla oynanan maçlarıdır kabul ama bunu yaparken insanlara küfreder gibi yapmamak gerekiyor. Galatasaray seyircisi takımını kendi sahasında 35 tl gibi bir fiyata seyredebilirken Kasımpaşa yönetiminin kalkıp bu maça 120 tl fiyat belirlemesi ayıptan öte bir skandaldır, rezalettir ve bunun üstüne gidilebilmesi gerekir. Sezon boyunca belirlediğiniz fiyatın %X kadar üstüne çıkmamalı bir maçın fiyatı, federasyon bunun düzenlemesini yapmak durumundadır. Kasımpaşa'nın sezonluk kombinesinin fiyatı 100 tl ve bende mevcut, alırken de üç taksit olanağı sunuyorlardı. Kombineyi alırken de Galatasaray maçı 30-40 tl olur, diğer maçları da seyretmiş olurum diye düşünmüştüm ama şark kurnazı bu yöneticiler kendi taraftarına da hakaret eder gibi bir politika belirlemekte bir engel görmemişler. Daha da komiği 120 tl gibi fahiş ötesi bir fiyata Kasımpaşa stadının yarısının dolacağına inanmaları ve Galatasaray taraftarına 5000 kişilik kontenjan ayırmaları. Bu da Kasımpaşa taraftarına yapılmış büyük bir ayıptır diyor ve susuyorum. Adnan Polat'ı da bu terbiyesizlik karşısında gösterdiği duruştan dolayı da tebrik ediyorum.

Maça dönelim. Gol sonrası maçta bir süre pozisyon anlamında durgunluk yaşandı, daha doğrusu oyun dengeye geldi. Kasımpaşa'nın kısmi reaksiyonunu Galatasaray'ın kontrol altına alması bir 10-15 dakika aldı ve Galatasaray'ın alışageldiğimiz, rakibi domine eden oyunu tekrar sahne aldı. Buna rağmen gol oldukça gecikti, ta ki Nonda Arda'nın sol taraftan yaptığı ortaya dokunana kadar. 89. dakikadaki o gol gelmeyebilirdi de bugün, puan anlamında büyük önem taşısa da Galatasaray golü atamasa dahi ikinci yarıda elinden geleni yapmıştı. İlk yarı Galatasaray defansı arkasına inmekte güçlük çekmeyen Kasımpaşa Boukhari'nin birkaç denemesi haricinde kaleye dahi yaklaşamadı. Gol ise bu oyunu taçlandıran, ödüllendiren an oldu, belki bir de İlker Meral'in hakemlik kariyerini kurtardığı an. İkinci gol sonrası gösterilen beş dakikalık uzatma Galatasaray'a iki gol pozisyonu olarak geri döndü ve bunlardan birini daha gole çeviren Nonda'nın üç golüyle 3-1 kazandı Galatasaray.

Bu maçtan alınacak bazı dersler var, bu kesin. Uzun uzadıya tekrar yazmaya gerek yok, yukarda da değinmeye çalıştığım organizasyon ve motivasyon problemlerinden söz ediyorum. Frank Rijkaard da zaten bu yönde bir açıklamada bulunmuş maç sonrası. Bu maçta değerlendirmek ne kadar doğru olacak, bilemiyorum ama Caner Erkin'in beklediğim performansı ortaya koyamadığını söyleyeyim. Hücum anlamında aktif bir oyun ortaya koyamadı, defansif olarak da çok açık verdi ilk yarıda. Takım savunmasının da payı vardı muhakkak ama beklentilerime yaklaşamadığı kesin. Süre aldıkça takıma ve düzene alışacağını umuyorum.

Aslında yazıyı bir an önce bitirmek istiyorum zira Firefox sayesinde arada kaybolan yazımı da dahil edersek 3 saattir yazıyorum, dikkat süremi fazlasıyla aşmış durumdayım ancak son olarak stadın rahatsız anonsçusuna değinmezsem içim rahat etmeyecek. Anons yapmanın bağırmak olduğunu zanneden, taraftarları tahrik etmeyi, sürekli "hep destek, tam destek!!" diye böğürmeyi kendine birinci amaç edinmiş bu arkadaşı birisi uyarsın. Ayrıca devre arasında ses sistemini sonuna kadar açıp çeşitli şarkılarla kulak zarımızı patlatma girişimine anlam veremedim, sanırım kendi aramızda konuşmamızı istemiyordu. Bir de Keita hayranı sanıyorum, sarı kart görmediği halde Keita'ya yaptığı sarı kart anonsu sayesinde ikinci sarı kartı göreceğini düşünüp 3-4 saniye ciddi anlamda üzüldüm. Üçüncü golü de Keita'ya anons etti. Keita kadar başına taş düşsün arkadaş diyerek yazımı nihayet bitiriyorum...