Bu süreçte İngiltere de herhangi bir alternatif geliştiremedi. İlk iki maçta sağ kanattan rakibi zorlaması beklenen Lennon ve arkasındaki Glen Johnson bildiğiniz nal topladı. Heskey çok eleştirilse de ilk iki maçın iyilerindendi ve kanatların işlemediği bir takıma pozisyon şansı tanıdı. Atılan tek gol de onun Gerrard'a yaptığı servis üstünden gelmişti.
İlk iki maçtan sonra Ada'dan gelen baskı takıma bence motivasyon olarak dönmüştür ama bu maçı farklılaştıran, Gerrard ve Lampard'ı öne gelmesi ve James Milner'ın sağdaki silik oyunu değiştirmesidir. James Milner'ın sol tarafta paspas olan oyununu ilk maçta izlemiştik fakat Milner'ın oynayabildiği tek bölge orası değil. Noat Samisa detaylıca yazmıştı Milner'ın hikayesini, tekrarlamayalım. Sağ kanattan Cezayir solunu dağıtan Milner açık ara maçın oyuncusuydu.
Rooney de daha sık topla buluşma fırsatı buldu. Top aldığı adamlar kendisine yakınlaşınca, araya da ayağına daha hakim bir oyuncu olan Defoe girince Rooney de rahatladı. Elemelerde işleyen Heskey'li oyundan ziyade daha fazla dar alan oyunu gerektiren Dünya Kupası maçlarında bu düzenin daha verimli olduğu görüldü.
ABD maçını izlemedim ama golü gördüm. Gerçekten dramatik bir final oldu, üç takım için de. Slovenler bence vasat bir jenerasyonla çok iyi iş çıkardılar, normal şartlarda çıkmamaları zordu rakiplerinden 4 puan almışken. Biraz İngiltere'nin ve fikstürün kurbanı oldular diyebiliriz. Donovan turlattı takımını. Lider çıktılar. Bu da Almanya-İngiltere eşleşmesi bekleyebileceğimiz anlamına geliyor. Akşam grubu da çok zevkli olacak gibi duruyor şimdiden. Arada Marsel'i izlemeye devam...
0 yorum:
Yorum Gönder