Benim gibi futbola aklının ermesi 90'ların ortasını bulan birinin söylemesinin hükmü ne kadardır, bilmiyorum ama sanırım Galatasaray tarihinin en kötü dönemlerinden birinden geçmekteyiz. Teknik heyeti bir kenara yazıyorum tekrardan ama başkanından futbolcusuna, stad sorumlusuna hatta taraftarına kadar herkesin birden iflasın eşiğine geldiği bir dönem benim hafızamda yok. Her şeye rağmen saha içinde bir şeyler görmek istediğimizdeyse her açıdan kalitesizliğin aktığı, iki-üç ne olduğunu bildiğimiz oyuncunun da o potada eridiğini görüyoruz. Rijkaard'ın da 31 ağustostan itibaren yapabileceği bir şey yoktu, Hagi'nin de yok. Tugay'la birlikte lisans çıkarıp orta sahada iki pas yapabilmek dışında...
Konu fazlasıyla derin ve maç analizi yapmak büyük resmi görmek için yeterli değil. Bir şeyler karalama vakti geldi, geçiyor...
4 yorum:
Buyuk takimlarin, winner mentality'si olur.
Duvarlari sadece kazanmak kokar.
Bu mentality olmayan takimlar, istedigi kadar oyunculari olsun, yinede yenemezler. Bunun en iyi örnekleri Athletico madrid ve Manu.
Athletico'nun belkiden eskiden olan bir seydi ama artik yok. Manu Ferguson'un getirdigi mentalitesi var.
Bizdede eskiden vardi ama artik yok.
babamın anlattığı 17 yıllık şampiyon olamama sürecinde dahi bu kadar kötüsü yaşanmamış.
90'larda zaten böyle bir dönem yok. fenerbahçe'nin ve beşiktaş'ın yaşadıkları var ama galatasaray'ın asla yok.
2000'lerde fatih hoca dönemi var ama o da ikinci yarının ortasında ayyuka çıkmış bir düşüş ki fatih hoca pes etmişti. yerine hagi gelmişti bugün olduğu gibi.
2010 krizi benzersiz sanırım. galibiyet sayımız mağlubiyetten az. düşme potası takımlarından kötü durumdayız. sami yen'de yenilgi rekoru kırabiliriz.
işin en kötü yanı yepyeni bir stadyuma geçme arifesinde bunların yaşanıyor olması. stadın keyfini dahi yaşayamayacağız anlaşılan
Böyle kötü zamanlarda arada bir iyi hareketler yapılır - oyuncular türer, Van Gobbel gibi... İki sezondur Ufuk'tan çok umutluydum, sanırım nafile beklemişim, dün yediği o golü Volkan yemezdi!...
Yorum Gönder