Pragmatizm'in Zaferi: Antalyaspor

Geçen sene Mile Jedinak üstünden bir Antalyaspor güzellemesi yazmıştık ama Mehmet Özdilek ve öğrencileri, bu sene Türkiye Ligi kimliğine cuk oturan oyun felsefesiyle denklerinin çok önüne geçmeyi biliyor ve kulübün kısıtlı imkanlarını harika kulanıyorlar. Tercih edilen bu pragmatist yol, Antalyaspor'a da yeni bir kimlik kazandırma yolunda.

Antipatikliğiyle nam salmış Ömer ve Yalçın'ı bir kenara yazmakla beraber mevcut rotasyondaki her oyuncunun eski kulübünde iş gören birer rotasyon parçasıyken Antalya'da birbiriyle tam uyum gösteren bir takımı oluşturdular. Tam tanımını kafamda oluşturamadığım ancak gördüğüm zaman "Bu tam Antalyaspor oyuncusu" diyebileceğim bir fikir oluşturuyorlar kafamda. Necati Ateş, Kerem Şeras, Yenal Tuncer, Uğur İnceman, yabancı olarak Tita... Hepsi hemen hemen aynı mantığa işaret ediyor gibiler. Fiziksel yeterliliğini sağlayan ve kendi pozisyonunun gereklerini yerine getirebilen adamlarla çalışıyorlar ve  öyle ya da böyle sonuç almasını biliyorlar.

Son iki haftada Galatasaray ve Bursaspor'dan sadece bir puan almış olabilirler. Hatta ligin ilerleyen haftalarında düşüşe de geçebilirler ancak kendi içinde bir tutarlılık sağladıkları kesin. Bence Türkiye Ligi' nde kendi kimliğini, kişiliğini oluşturamayan, birbirinin kopyası, çapsız kulüplerden ziyade orta ya da uzun vadede çok bir şey vadetmese de Antalyaspor gibi ekipleri fazlasıyla tercih ederim. Antalya'da otursaydım bu takımın her maçına giderdim en azından. Bana bu desteği hak ettiklerini hissettiriyorlar.

Son olarak, yine dayanamayacağım ama Musa Nizam'ın da henüz 20 yaşında tecrübeli bir savunma oyuncusu kıvamına geldiğini, savunma rotasyonuna adam isteyenlerin listesine alması gereken bir adam olduğunu söylemeden geçmeyeyim.